فایل ورد قابل ویرایش

توضیحی مختصر از متن فایل  :

نهضتي که پيامبر اسلام پايه گذار و رهبر آن بود به مانند هرنهضت انقلابي ديگري با يک جنبش و انقلاب ارتجاعي مواجه شد.نهضتهاي انقلابي ساير پيامبران هم از اين جنبش هاي ارتجاعي در امان نمانده اند،قرآن و تاريخ بسياري از اين نمونه ها را بيان مي کند.همانند رجعت قوم موسي در بازگشت به گوساله پرستي به هنگام غياب چهل روزه موسي و يا اشاره حضرت عيسي در بيان لزوم بعثت خود به رجعت قوم يهوداز تعاليم موسي و يکتا پرستي.همچنين خداوند در آيه شريفه 253سوره بقره مي فرمايد:"....ولوشاءالله مااقتتل الذين من بعدهم من بعد ما جاءتهم البينات و لکن اختلفوا فمنهم من امن ومنهم من کفر و لوشاءالله مااقتتلوا ولکن الله يفعل ما يريد""....واگر خدا مي خواست پس از فرستادن پيمبران و معجزات آشکار مردم با يکديگر در مقام خصومت و قتال بر نمي آمدند ليکن بعد از آن برخلاف و دشمني باهم برخاستند که برخي ايمان آورده و بعضي کافر شدند و اگر خدا مي خواست باهم بر سر جنگ و نزاع نبودند و ليکن خدا به مصلحتي که داند هر چه مشيتش تعلق گيرد خواهد کرد".در اين آيه شريفه ارتجاع در بالاترين حد خود يعني جنگ و کشتار ميان مومنين بيان شده است.همچنين جنبشهاي ارتجاعي درانقلابهاي اخير نيز به وضوح قابل مشاهده است ،همانند جنبش ارتجاعي که پس از انقلاب فرانسه رخ داد و به بازگشت استبدادطلبان و رجعت جامعه فرانسه به وضعيت قبل از انقلاب انجاميد.

البته بايد در نظر داشت انقلابهاي ارتجاعي با توجه به وسعت و ابعاد هر انقلاب با انقلابهاي ديگر متفاوت است.عمق هرجنبش ارتجاعي به ابعاد و عمق انقلاب تکاملي آن جامعه بستگي دارد .بعنوان مثال در انقلابي همانند انقلاب فرانسه که جنبه سياسي و آزاديخواهانه داشت جنبش ارتجاعي محدودتر از جنبش ارتجاعي است که در انقلابي که پيامبر اسلام پايه گذار آن بودکه تحول ژرفي در کليه ابعاد جامعه بر جاي نهاد مي باشد .

ما همواره در تاريخ شاهد اين فراز و نشيبها مي باشيم .وبايد توجه داشته باشيم که از ثمره اين سنت تاريخ است که جوهره انسانيت نمايان مي شود.اين شکست ها و رجعتها جزو طبيعت تاريخ است زيرا اگر خط تکاملي تاريخ بدون فراز و نشيب تداوم داشته باشد ،عنصر انتخاب و کوشش جهت رسيدن به آن از بين خواهد رفت. و اين امر به اين معني است که در تاريخ اصالت به کار انسانهااست و اگر خط تکاملي تاريخ همواره باقي باشد ،آن وقت ديگر کار انساني و تلاش و زحمت و رنج انسانها ديگر بي معنا مي شود.

پس وجود اصل رجعت در تاريخ براي ما انسانها پيام دارد و آن اينست که :"اين انسانها هستند که با کار خود تاريخ را مي سازند".

در اين مقاله سعي مي کنيم به جنبه ها و گوشه هايي از ماهيت و دلايل و ابعاد رجعت در تاريخ اسلام بپردازيم و در مقاله هاي بعدي با الگو گرفتن از تجربه جنبش ارتجاعي که در" انقلاب اسلامي پيامبراکرم" صورت پذيرفته است به مکانيزم هاي رجعت در انقلاب اسلامي ايران که در حقيقت با الگو برداشتن از انقلاب پيامبر اسلام به پيروزي رسيده است مي پردازيم.

1)           معني و ماهيت ارتجاع و مراحل عملي شدن آن :

ارتجاع،گريز از رويه و نظام اسلامي و رجعت به رويه و نظام جاهلي است.رويه اسلامي از قرآن و سنت گرفته مي شود.قرآن رويه مکتوب و سنت رويه معمول است . گاه از ارتجاع به تخطي از احکام الهي و سنت پيامبر نيز ياد شده است.

در زمان پيامبر رجعت نمي توانسته است به صورت يک جريان اجتماعي نيرومند و مقتدر در دستگاه و حکومت وجود داشته باشد ،بلکه در شکل رجعت فردي پديدار مي گشت.

رجعت در فرد با بازگشت به اعمال و عادات و پندارهاي جاهلي صورت مي پذيرد.

"ان الذين امنوا ثم کفروا ثم امنوا ثم کفروا ثم ازدادوا کفرا لم يکن الله ليغفر لهم و لا ليهديهم سبيلا/ بشرالمنافقين بان لهم عذابا اليما"  ( سوره نساء آيه 137و138)

"آنان که ايمان آوردند بعد کافر شدند سپس ايمان آورده و باز کافر شدند و آنگاه بر کفر خويش افزودند خداوند نه مي آمرزدشان ونه راه مي نمايدشان. منافقان را مژده ده که برايشان عذابي دردناک است."

اما فرد مرتجع در بحث ما بيشتر بر مرتجعي اطلاق مي شود که مي کوشد اجتماع را به جاهليت باز گرداند يا عملا باز مي گرداند،کسي که علاوه بر گرايش شخصي به سنن و عادات و رسوم جاهلي در رجعت سايرين و در نتيجه رجعت جامعه موثر و سهيم است.

اينان براي تسريع و توفيق بيشتر در تبهکاري نخست بر مقامات عاليه دست انداخته و پس از چيرگي بر مردم و بدست آوردن قدرت نظامي و نفوذ و آمريت سياسي شروع به دگرگونسازي سياست و اقتصاد و قضا، بتدريج نظامات جامعه را دستخوش تحول انحطاطي مي گردانند.

رجعت سياسي نقطه عطفي در جنبش ارتجاعي محسوب مي شود،زيرا تسلط رجعت طلبان برقدرت سياسي و حکومت ،عوامل چندي را بخدمت جريان رجعت مي گمارد و جريان آن را به طرز وحشتناکي تشديد    مي کند:

الزام موسسات اجرايي،تهديدو اعدام،تطميع بوسيله پول و جاه و مقام و شهرت،اغواي ناشي از رفتار مقامات برجسته و...عواملي هستند که رفته رفته کردار و خوي اشخاص را دگرگون مي سازد و مايه تثبيت متقابل اعتقاد و رفتار اجتماعي ،معتقدات و جهان بيني مردم با رفتار جاهلانه حاکمان تجانس و توافق مي يابد.

در تاريخ اسلام نيز همان گونه که بعدا اشاره خواهيم کرد ،امويان که پيش قدم وگرداننده وعامل جنبش وانقلاب ارتجاعي بودند،ابتدا دست به رجعت سياسي زدند و سپس رجعت اقتصادي را به اتمام رساندند و کار رجعت اقتصادي را به بعد از تحقق اين دو موکول کردند.اين کار بسيار هوشمندانه بود.زيرا هر گاه با عقايد اسلامي به ستيزه بر مي خواستند مشتشان واشده و پرده نفاق از چهره شان دريده مي شد و باعکس العمل مسلمانان مواجه مي شدند و نه تنها نمي توانستند جنبش ارتجاعي را به پيروزي برسانند بلکه در رسيدن به سلطنت و مقام هم ناکام مي ماندند.در صورتي که دگرگوني اعتقادي پس از قبضه کردن حکومت و شريان هاي اقتصادي کشور ناممکن  وناشدني نبود.

در حديثي هم که از پيغمبر بيان شده است مراحل جنبش ارتجاعي کاملا بيان شده است: